W Polsce, w 1934 roku powstała przy Związku Hodowców Zwierząt Futerkowych sekcja hodowców kotów pod nazwą KLUB Miłośników i Hodowców Kotów Rasowych. Klub działał dość prężnie w swych szeregach skupiał hodowcę kotów perskich i sędziego międzynarodowego Stanisława Wleklińskiego. Potem nastąpiły trudne czasy dla Polaków, a dla kotów rasowych w szczególności.
W latach przed wojennych orędownikiem hodowli kotów był przede wszystkim profesor Maurycy Cyryl Trybulski (1883 – 1944), prezes Związku Hodowców Zwierząt Futerkowych. Jego dziełem były wszystkie publikacje na temat kotów i ich hodowli. Pierwsza z nich miała miejsce w roku 1925. W dwutygodniku „Drób polski” w rozdziale poświęconym hodowli zwierząt futerkowych poruszył kwestie hodowli kotów.
Pod koniec lat 70-tych ubiegłego stulecia miłośnicy i hodowcy kotów zrzeszeni byli przy Związku Inwentarza Drobnego w Warszawie. Związek reprezentował interesy hodowców na zewnątrz oraz sygnował metryki dla kotów. Z chwilą przekształcenia wspomnianego związku w Spółdzielnie Branżowe Hodowli Zwierząt Futerkowych taka możliwość ustała.
Pierwsza polska organizacja felinologiczna – Stowarzyszenie Hodowców Kotów Rasowych SHKRP, powstała w 1982 roku. Decyzją z dnia 14 maja 1983 roku Urządu Miasta Stołecznego Warszawy Wydział Społeczno-Administracyjny wpisał do rejestru stowarzyszeń i związków „Stowarzyszenie Hodowców Kotów Rasowych w Polsce” pod numerem 1089. Czasami śmiać mi się chce i mam ochotę napisać złośliwy komentarz do postów na Facebook jak niby wielcy znawcy felinologi krytykują rodowody wydane przez FPL, WCF, PZF gdzie przy danych przodka kota jest informacja o przynależności do SHKRP krzyczą jak to możliwe to pseudo (mylą z SWKiPR Stowarzyszenie Właścicieli Kotów i Psów Rasowych Stowarzyszenie to nie podlega żadnej organizacji felinologicznej). W dniach 2-3 listopada 1984 roku w Amsterdamie, w hotelu Crest odbyło się Zgromadzenie Ogólne FIFe na którym SHKRP przyjęte zostało do Międzynarodowej Federacji Felinologicznej – FIFe. Interesy Polskie reprezentował czeski sędzia Kurt Rajdl. Stowarzyszenie rozwijało się i rozrastało, posiadając w swym najlepszym okresie kilkanaście prężnych Oddziałów, i nawet organizując Generalne Zebranie FIFe, a w 1998 roku w Poznaniu Światową Wystawę FIFe. Na rzecz Stowarzyszenia działały Oddziały, z których część w trosce o swoich członków uzyskała osobowość prawną przyznaną przez Sądy Rejestrowe. Niestety 26.06.2005 podczas Generalnego Zebrania FIFe w nadzwyczajnym punkcie obrad przedstawiono decyzję Zarządu FIFe o zawieszeniu w prawach członka SHKRP z dniem 14.05.2005. Jak, a może dlaczego do tego doszło można przeczytać na stronie FPL TUTAJ »
Stowarzyszenie Miłośników Kotów – „Cat Club – Łódź” – CCL
Stowarzyszenie Miłośników Kotów – Cat Club – WROCŁAW
Stowarzyszenie Miłośników Kotów – „Club 4 Cat” Olsztyn
Do momentu pełnego członkostwa w FIFe „Felis Polonia” znajdowała się pod patronatem FIFe, a jej bezpośrednim patronem był szwedzki członek FIFe – SVERAK.
Członkowie Polskiej Federacji Felinologicznej – „Felis Polonia” na dzień 31.12.2018r.:
Będzin Śląski Klub Miłośników Kotów Rasowych
Bydgoszcz Cat Club Bydgoszcz
Bydgoszcz Cat Club Animals
Głubczyce Cat Club Feniks
Kraków Krakowski Klub Felinologiczny
Lublin Lubelski Klub Kota Rasowego
Olsztyn Club 4 Cats
Poznań Felis Posnania
Rybnik SMK CC Rybnik
Sopot Cat Club Sopot
Sopot Cat Club Amber
Sosnowiec UniCat Club
Szczecin Cat Club Pomerania
Warszawa SMK Jedynka
Warszawa No Problem
Warszawa Elitarny Klub Kota Rasowego
Warszawa Stowarzyszenie Polskich Kotów PFA
Wrocław Cat Club Wrocław
Żory SMK Żory
Łódź Supreme Cat Club
W naszym kraju wystawy kotów rasowych są organizowane od połowy lat 80. XX wieku.
W 1982 roku staraniem wielbicieli kotów przy ul. Szkolnej na I piętrze w Poznaniu odbył się pierwszy, historyczny pokaz kotów w powojennej Polsce. W pokazie uczestniczyło ok. 20-30 kotów, głównie persów. Jedna z organizatorek Halina Szlachetka (hodowla Tivoli, potem Tell me why*PL) zapamiętała, że ażeby dokonać odbitek plakatu musiało udać się do odpowiedniej instytucji cenzurującej. Był to pamiętny pokaz, nie tylko z uwagi, że pierwszy ale na nim oceniane były koty przez Stanisława Wleklińskiego. Potem już poszło łatwiej. Następny z pokazów odbył się w tym samym roku na działkach Na Stegnach w Warszawie, a trzeci w styczniu 1983 roku w warszawskim Pałacu Kultury i Nauki. Na nim zgromadzono już ok. 50-60 kotów. Jolanta Pawlik wspomina w swoich zapiskach, że koty były oceniane. 14 maja 1983 roku zostało zarejestrowane Stowarzyszenie Hodowców Kotów Rasowych w Polsce. Dzięki staraniom grupy zapaleńców już tego roku, w dniach 5-6 listopada w Hali Gwardii odbyła się I Ogólnopolska Wystawa kotów Rasowych. Warto wspomnieć, że Polska jeszcze wtedy nie była członkiem żadnej międzynarodowej federacji. Sędziami na wystawie byli Czesi: Kveta Mahelkova którą poznałam osobiście przy ocenie SC ANASTAZJI Jennifer World*PL, Bohumir Mahelka i Jitka Kytlerova. Komisarzem wystawy był Aleksander Ładno. W komitecie organizacyjnym działali: Teresa Cupryn, Maciej Chyliński, Elżbieta Komór-Kosz, Renata Kostrzewska, Katarzyna Kostrzewska, Ewa Meresińska-Sasin, Maria i Edmund Ostaszewscy, Jolanta Pawlik, Marek Piotrowski, Elżbieta Samborska, Ewa i Leszek Sawoszowie oraz Małgorzata Zieleniewska. Stewardowali studenci IV i V roku weterynarii AR AGGW, w tym przyszły sędzia felinologiczny Marek Chadaj. Zgłoszono 226 kotów, w tym 215 persów i 10 syjamów oraz był też jeden kot „europejski” w typie kota syberyjskiego. Na wystawę zjechali wystawcy w przeważającej ilości z Warszawy i okolic, a także z Lublina, Katowic, Bydgoszczy, Poznania, Łodzi, Opola, Torunia i Gdyni. Najwyższym certyfikatem do uzyskania był CAC. Wystawa była trudna z uwagi na brak doświadczenia w organizowaniu podobnych imprez i niesłychanie pożyteczna z punktu widzenia selekcji kotów. Pierwszy raz w Polsce na taką skalę dokonano swoistego przeglądu populacji kotów rasowych. W tamtym okresie przeważnie każdego kota długowłosego nazywano kotem perskim, a wystawa pozwoliła ich właścicielom zapoznać się z oceną sędziowską i porównać jakość własnych kotów z konkurencją. Bardzo pięknie i obficie warszawska prasa rozpisywała się o tym fantastycznym wydarzeniu. Opis wystawy w „Vecie” nr 3 z 15.01.1984 roku pozwala dowiedzieć się szczegółów o historycznym wydarzeniu, kotach, kocich zachowaniach i wyborze najpiękniejszych z pięknych. Tytuł „best in show” i statuetkę szmaragdowego pazura przyznano białemu kocurowi perskiemu ZEFIROWI z Ceskeho Raje (właściciel Małgorzata Zieleniecka). Wyróżniono też pięć kotów złotym pazurem. Jeden otrzymał Zefir jako najlepszy kocur, a następne: Desire z Stare Radnice w kategorii kocia piękność, kocur syjamski Teofil p.Elżbiety Ludwiczek w kategorii najmilszy kot, Alfa EL-KOO Jolanty Pawlik w kategorii najlepsza ruda kotka i Zarja Golden Bessie, kot syjamski p. Katarzyny Kostrzewskiej w kategorii najlepszy kot syjamski. Imprezami towarzyszącymi był konkurs plastyczny i zbiórka funduszy na schronisko w Celestynowie. Wystawę odwiedziło 14 tysięcy Warszawiaków.
Dziś wystawy kotów rasowych odgrywają coraz istotniejszą rolę. Celem każdej wystawy nie jest wybór najpiękniejszego kota, lecz ocena i wybór zwierzęcia najbardziej zbliżonego do określonego wzorca rasowego. Nie służą one zaspokajaniu ludzkiej próżności, lecz stanowią niezastąpioną akcję promocyjną dla tego gatunku. Rousselet-Blanc P. (red.), 2008 Koty. Wyd. LAROUSSE, Warszawa.
Copyright © by Jennifer World*PL®