W związku z wprowadzeniem jednoznacznych zasad użycia nawiasów przy
rejestracji (pkt 5.1.2.1 Regulamin Hodowli i Rejestracji FIFe), koty rasy Ragdoll w każdej innej odmianie
kolorystycznej niż syjamski point nie mogą być używane do hodowli.
pkt 6.19 RAG (Ragdoll)
„FIFe nie uznaje żadnej innej odmiany niż syjamski point z
niebieskimi oczami w kotach rasy Ragdoll (RAG);
każda inna odmiana musi być zarejestrowana jako XLH* <RAG>.
Ponieważ nawet hodowcy wpadli w panikę wyjaśniam.
POINT TO NIE TO SAMO CO COLOURPOINT
Gen pointa:
Wszystkie prawdziwe koty rasy ragdoll mają znaczenie point, czyli maska, uszy, nogi, ogon i genitalia są ciemniejsze niż reszta ciała.
Umaszczenie syjamski point jest efektem działania allelu cs, który hamuje produkcję barwników w skórze i włosie, ale nierównomiernie. Wszystkie koty mogące pochwalić się znaczeniami syjamski point mają genotyp cscs.
Ciemniejsze znaczenia związane są z akromelanizmem, biologiczną funkcją przystosowawczą organizmów przygotowanych do przebywania w chłodnych miejscach. Narażone na wychłodzenie części ciała są ciemniejsze od korpusu. Akromelanizm odpowiada także za niebieski kolor oczu. Ragdolle przebywające przez dłuższy czas w ciepłych pomieszczeniach wyraźnie jaśnieją, natomiast w pomieszczeniach o niższej temperaturze lub u kotów wychodzących zimą na zewnątrz sierść może znacznie ściemnieć, a kontrast między tułowiem a znaczeniami bardzo się zmniejsza. Ciemnieje nawet tułów kotów z nadwagą, które posiadają grupą warstwę izolacyjną w postaci tłuszczu, oddzielającego skórę zwierzęcia od ciepłego wnętrza. Jaśnieją natomiast niekiedy koty, które długo gorączkowały – pomiędzy ciemniejszymi włosami na znaczeniach wyrastają wtedy punktowo włosy jaśniejsze, a kot zaczyna wyglądać jak oprószony szronem.
W brzuszku kociej mamy jest ciepło, barwnik nie może się wytworzyć i dlatego kocięta rodzą się białe. 3 – 4 dniu życia właściwy kolor ich znaczeń zaczyna się ujawniać (im ciemniejsze znaczenia tym wcześniej stają się widoczne). Ragdolle umaszczenie w pełnej krasie uzyskują dopiero po osiągnięciu dojrzałości płciowej, a więc w wieku 7 – 8 miesięcy, a czasem znacznie później.
Z historii rasy:
Na początku tworzenia rasy sprawą najwyższej wagi było ograniczenie inbredu do minimum w celu rozszerzenia puli genów. Ann ustaliła coś, co nazywała „jasną stroną” i „ciemną stroną”. Należy zauważyć, że to oznaczenie nie było w ogóle związane z kolorem kotów.
Jasna strona – genetyczny point (syjamski), duży kontrast między znaczeniami. Koty z jasnej strony miały mieć nieco dłuższe nosy i dłuższe, ostrzej zakończone uszy jak u kotów balijskich, oraz bardziej pożądany temperament.
Ciemna strona – bez genu pointa, zwana solid lub self. Koty z ciemnej strony miały przypominać koty rasy himalayan – miały mieć szerszą głowę, mniejsze uszy i krępą budowę. Ann Baker uważała, że żadna z tych linii sama w sobie nie jest w stanie dać idealnego ragdolla – kot idealny miał powstać dopiero po krzyżowaniu obu tych linii w siedmiu kolejnych pokoleniach.
Decyzja FIFe dotyczy właśnie kotów z ciemnej strony.
Po więcej informacji zapraszam do zakładki mink, sepia, solid, ragamufin TUTAJ »
Jeżeli chce się hodować koty zupełnie inne niż ragdolle, tyczy się to nie tylko kotów rodzących się już wybarwionych czyli bez genu point, ale kotów połączonych z persem czy jeszcze inną rasą by zrobić z ragdolla lalkę z wyglądu to powinno się wystąpić do Federacji o nadanie nowej nazwy tym kotom, przejść etapy uznania przez federacje nowej rasy. Niestety nie raz słyszałam od hodowców, że oni hodują to co chcą i co im się podoba, i na co jest popyt. Takie myślenie na pewno nie ulepsza rasy tylko wręcz jej szkodzi.
Skutki zmian w wyglądzie:
– to przeniesienie chorób genetycznych: HCM Kardiomiopatia przerostowa serca, PKD Wielotorbielowatość nerek, agenezja nerkowa, aplazja maciczna;
– utrata cudownego charakteru;
– kołtuniące wręcz dredujące się futro;
– w miotach mogą rodzić się kociaki z karłowatością dwarfism in ragdolls więcej TUTAJ » lub na stronie Zarząd Skandynawskiego Klubu Ragdoll (SRC) TUTAJ »
