AMBER LADY Jennifer World*PL

 Gdy dzień za oknem szary i ponury, gdy człowiek smutny, a niebo wciąż płacze, przychodzi kotek, obojętnie który i trąca łapą: może być inaczej! Pogłaszcz mnie proszę, no przytul się wreszcie! A na ten widok inne nadbiegają … Ja na kolanach wszystkich nie pomieszczę! Koteczki jednak wciąż się przepychają. Cóż … mimo woli człowiek się uśmiechnie i ręce w miękkie futerka zanurzy, a koty grzeją, rozmruczane wdzięcznie. I już nie sposób zamartwiać się dłużej. Ania z Poznania