Na samym końcu pochodu wyszedł z gorejącego miasta Samson Miodek. Był czarny od sadzy, tu i ówdzie nadpalony, nie miał też brwi ani rzęs. Niósł na ręku młodego kotka, zjeżone czarno-białe stworzonko o wielkich, dzikich i przerażonych oczach. Kotek kurczowo czepiał się pazurkami rękawa Samsona i co jakiś czas bezgłośnie otwierał pyszczek. Twarz Ambroża była jak z kamienia. Reynevan i Szarlej milczeli. Samson zbliżył się, zatrzymał. – Wczoraj wieczór myślałam o ratowaniu świata – powiedział bardzo miękko i ciepło. – Dziś rano o ratowaniu ludzkości. Ale cóż, trzeba mierzyć siły na zamiary. I ratować to, co można. Andrzej Sapkowski

Zostało niewiele czasu do kolejnych narodzin kocich dzieci, robimy maleńki remont. Kociaki dostaną też kilka kolorowych domków i ślicznych wiklinowych budek. Dotarł już też oczyszczacz powietrza z funkcją nawilżania i jonizacji. Prawie trzykrotnie przekroczone są średnie normy dopuszczalnych stężeń pyłów PM10 na wszystkich krakowskich pyłomierzach. Zanieczyszczone powietrze wdziera się również do domu. Wymieniliśmy  słupy w drapakach Rufiego, a raczej wysłaliśmy do przewinięcia sznura który się przetarł. Wyszły świetnie  dostaliśmy 5 lat gwarancji. Jeszcze kilka poduszek do kocich budek.

Kocie drzewo dojechało!!! koty szczęśliwe. Przy okazji pochwalimy się GIC ALEKSANDRĄ Jennifer World*PL, koteczka narobiła zapasików i wraca na ringi cat show po ostatnie 4 certyfikaty do SUPREME CHAMPION.

• długość kolumny do drapania (przy drapakach wieloelementowych przynajmniej jedna kolumna) nie może być mniejsza niż 60 cm. – kot musi mieć możliwość rozciągnięcia się na słupie do drapania (dla dużych kotów np. rasy ragdoll długość kolumny powinna wynosić 80-100 cm),
• wielkość legowiska, powinna być taka, aby kot mógł się na nim wygodnie położyć a najlepiej rozciągnąć na całą długość,
• konstrukcja drapaka musi być stabilna i sztywna, często koty zniechęcają się gdy drapak się chwieje lub wręcz buja.

Gdy dzień za oknem szary i ponury, gdy człowiek smutny, a niebo wciąż płacze, przychodzi kotek, obojętnie który i trąca łapą: może być inaczej! Pogłaszcz mnie proszę, no przytul się wreszcie! … A na ten widok inne nadbiegają … Ja na kolanach wszystkich nie pomieszczę! Koteczki jednak wciąż się przepychają. Cóż … mimo woli człowiek się uśmiechnie i ręce w miękkie futerka zanurzy, a koty grzeją, rozmruczane wdzięcznie. I już nie sposób zamartwiać się dłużej. JESIENNA PLUCHA (Ania z Poznania)

Bo k o t – jak wiemy z historii, już w Egipcie chodził w glorii, więc nie dziwne to nikomu, że jest najważniejszy w domu. Franciszek Klime

Copyright  © by Jennifer World*PL